16 Mart 2013 Cumartesi

Romanlarım

romanlarım var benim
her satırın altı çizilmiş fosforlu kalemlerle
her satırında bir hatıra
kimi yerinde bahar neşesi
kimi yerinde vahşice  işlenen cinayetler.
akan kanları görüp ürperirsin bazen,
bazen bu ne gereksiz neşe der şaşırırsın şapşallığıma

 
romanlarım var benim
bağıra bağıra konuşur içimde
sesi tüm seslerin üstünde
susmaktan büyük çığlık yokmuş
susar çığlık çığlığa....


 romanlarım var benim
pembe başlar
gri  biter
kendi şarkısını kendi söyler...


romanlarım var benim
onbinlerce sayfa
binlerce öykü
romanlarım var benim
hiç yazılmamış,yazılmayacak
hayal yükü.....

 Kumrularin sesleri kesildi  Yaz günleri gibi günaydın demiyorlar bana artık. Olsun . Iyi olsunlar da Varsın başka gökyüzü altında yaşasinla...