karanlıktı her yer
her an gelecekti sanki kötü haber
bir çığlık ki öyle derinden öyle sessiz
yırtıyor etrafı bu sessiz çığlık..
dipsiz bir uçurumun kenarında annem
ellerinde sevdiği insanlar ,
o bırakıyor bir anda sevdiği elleri
atıyor kendini boşluğa.
dayanamam diyorum bu acıya, nasıl dayanırım?
çığlık çığlığa susuyorum
ellerini tutarken sevdiğin
neden atlar insan uçurumdan?
bunca yalnız varken bu dünyada..
ve senin diyorum anne
ellerinde sevgi varken
neden atladın uçurumdan?
bu acıya dayanırmıyım diye mi merak ettin,
kızım güçlü müdür diye mi merak ettin?
neden acıyla sınadın beni
acıyla sınanmaktan bıktım anne..
güçlü değilim tamam ,bak itiraf ediyorum,
beni artık acıyla sınama ...
kabuslarla sınanmaktan bıktım anne...
