.......................

akşam ezanından korkardı,daha sıkı tutardı akşam ezanı okurken annesinin elini.daha o zaman yüreğine kazınmıştı sevdiklerini kaybetme korkusu.sonrası bir ömre yayılacaktı o korku.yıllar sonra da çocukluğunu hatırlamaktan korkan bir yetişkin olacaktı ;sahi yetişkin neydi yetişmek,neye yetişebilirdi ki insan yetişmek isteyip de ,hangimiz yetişmiştik ki peşinde koştuklarımıza;köktü çocukluk,çocukluğunda arıza varsa kök yetişir miydi ,büyüse de içten içe çürümez miydi?

............................

Geçer

gidenin ayak izleri tazeyken acır hep yüreğinin kuytuları

izler silindikçe
yağmur,fırtına ,güneş çıktıkça
geçer ,azalır acıların

zaman ilaçtır her yaraya
sen beni dinle 

sarsa da yaranı,öldürse de ilaçtır

geçer....

temizliktir bir bakıma zaman...

bir zaman sonra canını kezzap gibi yakan 

o paslı bıçak sırtı hatıralar 

artık sadece silik bir resim olur 

hafızanda

geçer....

ölümlere alışan insan ruhuna

ayrılık acısı vız gelir

geçer...

zamanla gözyaşına kuraklık gelir

yağmam der ben bu yosun tutmuş acıya

gelsin de zaten.
kendinden yeni bir sen yaratır zaman
eski sana acıyarak bakarsın zamanla
geçer
sen bile senden geçer zamanla geçer.......

Soğuğa Sığınmak

karlar altında kalmak,
üşümek ,üşümek istiyorum
iliklerime kadar üşümek
sığınmak bir eve değil,sıcak bir odaya değil
soğuğun en acısına sığınmak istiyorum
etim,kemiğim donarsa
düşünceler de donar mı
vazgeçer miyim o zaman dipsiz kuyulara seslenmekten
dialog sandığım
çıldırtan monologlardan.
soğuğa ,en acısına hem de
sığınmak istiyorum
üşümek,
üşümek istiyorum
vazgeçer miyim o zaman
sebepsiz,
keskin sirke misali sürekli küpünü eskiten öfkelerimden,
bazen alıp başını  giden
yol sorulmaz,iz sorulmaz yalnız bir efe olduğunu sanan
oysa her daim garip bir kumru kadar
vazgeçemez ,teslim hallerimden.....
üşüsem
çok üşüsem,
soğuğa sığınsam iliklerime kadar üşüsem
kalsam bir ovanın ortasında
yalnız,kimsesiz,yaralı bir kuş gibi
yaralarımı saranım olmasa haktan başka
hak da o ovada,o kara parçasında unutmuş olsa
kendimi bulur muyum??
kaç zaman sonra gözden ırak olan gönülden de ırak oluyordu
kaç derece soğukta kalırsam
cesedim daha güzel olurdu
kaç metre altında olursam toprağın değerli olurdum
üşümek istiyorum ,soğuğa sığınmak
buralarda var olamıyorsam soğukta yok olmak.............

Hayat

unutursun unutmaz mı insan

gün gelir baki kalan bu kubbede o hoş sada da kalmayacak
bilirsin

unutursun unutmaz mı insan

............

anlam arama boşuna 

kimse bilmiyor cevabı

tek cevap ,cevabın olmadığı

sır yok,

sır çok

unutursun unutmaz mı insan

..................

bunca karmaşada 

 ya kendini öldürürsün

ya kabullenirsin

ya da aklını bir kuşa teslim eder uçurursun

unutursun 

unutmaz mı insan

...........

Katranlı Ekmek

karadır  ellerim

bahtım kadar

kara toprağa teslim etmişim  kaderimi

beyaz gün mü göreceğim?

kara irinler aktı alınyazımdan

su diye

katranla yıkadım...

ekmeğime katran kattım

 kara kara yedim

acısı gelmedi dudaklarıma

alışırdı ya insan her acıya

nasır tuttu yüreğim

beklemekten

yine usanmadım

uslanmadım
...............

Acı Şarap

her şey zamanında

papatyalar baharda güzel,

istediğin kadar sakla defter arasında

yeşil kalmayacak

kalanlar artık eskisi gibi olmayacak

buzdolabında saklanmıyor özlemler

ekşiyor zaman geçtikçe sevgiler de

yüzünü ,gönlünü buruşturuyor acılaşıyor

zehirliyor

ne defter arasına koyduğun papatya

artık bir çiçek,

ne de üzerine ayları,yılları koyduğun özlediklerin

artık sana ait

üstüne zaman koyduğun her şey

artık acı bir şarap

............

Doğum Günü

sabahın dördü bir elimde bir kadeh diğerinde bir
şerefe diyorum kendi kendime
bana bugün bütün kadehler
bugün doğum günüm
iyi ki varım be
iyi ki doğdum iyi ki tanıştım kendimle..........


şerefe dedim vurdum kadehleri birbirine
sen geldin aklıma
ve gözlerime yağmur bulutları
flu oldu dünya biranda
kaçtım oradan
kaçtıklarım şiir oldu
bense şiirlerin işçisi.....
yaşım beş yüz oldu
aynada hala bir gülen yüzüm olmadı
hasretimden müebbet hapsindeki mahkum gibi
boncuk boncuk kolyeler dizdim tespih niyetine
sabır bitti hasret bitmedi...
tecahülü arifti hayatımın söz sanatı
bilmemezlikten gelmek mutlu ederdi çünkü her zaman insanı
beş yüzüncü yaşıma mübalağayla girmiyorum hayır
bir fosil kadar doymuşum yıllara
tok giriyorum
hasrete
yalnızlığa
yalnız bırakılmışlığa
tutulmayan sözlere
nice yıllara dünya

Sorumlusun

sorumlusun mazluma kem bakışından,
kelimelerinin kantarından,
 ektiğin ve kaderine terk ettiğin her gülden,
dilinin dikeninden
sorumlusun görüp de el uzatmadığın her yaralı candan,
geçip de bir fatiha okumadığın her mezardan
ölüden...
öyle kolay değil insan olmak
ruhunu işlemediğin her nakıştan sorumlusun.....


sorumlusun canına verdiğin  ızdıraptan
zamansız her yola çıkmalarından...
yolu da yolcuyu da sana ait sanmalarından
sebepsiz bağlanmalarından,
yalnızlığı aşk sanmalarından
sorumlusun aşka verdiğin her zarardan
canına değen acıdan
sorumlusun can emanetine  ihanetten....

Yol

intihara eğilimli günahkar ruh
sen bilmez misin her istediğinde
gidilemeyeceğini,
sılaya,anaya,toprakanaya....

sen bilmez misin yola çıksan da
yoksa eğer kaderde
o yolu el alır,sel alır,yel alır
kapanır bütün gidişler,
yıkılır tüm köprüler,
yaz günü çığ alır
kalırsın yine başladığın noktada
ki o noktada artık
ne sabır kalmıştır,ne umut kırıntısı
hayırlısı gibi saçma bir sözcük giyersin  diline
üstünde eğreti duran
yalandan kim ölmüş
her şeyin hayırlısı..........

Toprak Su Hava

ben toprak değilim yağdıkça hüzünler yutamam
bardağım taşar,
haddim aşar
yolum şaşar
yoktan umut doğuramam
solmuşa ,ölmüşe çare olamam


......
ben su değilim yıkayamam kalbinin kirini
egonu,nefretini,ezikliğini....
diriltemem solmuş gülleri
can olamam candan olmayana
kab olamam, şeklini alamam hiçbir damlaya


...............
ben hava değilim kaybedemem
dumanlı dağların yalnız zirvelerini
yalnızlığa ben kadar alışmışken o zirveler.
karışamam kuşlara uçacak olanın
yönünü değiştiremem
kaderin rotasını rüzgar olup değiştiremem
dua ederim,dilerim,
olmaz ya ölürüm...
ben insanım......

Yanılma Payı

hep dışardan dikeceksin

fazla içe almadan

dışarda tutacaksın her şeyi

sonuçta hep vardır bir yanılma payı......

Kayıp

küçük ,şirin bir ege adasında

kaybolsam

kaybolup aklımı yitirsem,

beni hatırlamasam

beni hatırlamazsam seni de hatırlamam........
......


küçük bir zeytin ağacı olsa evim

yalnızca hakkı hatırlasam

herkesten uzak olsam,

kendimden bile.

tek hakka yakın olsam

tüm yüklerimden kurtulmuş

tüm dünyalıklarımdan vazgeçmiş

bir mezar taşı ağırlığında olsam

tüm günahlarımdan arınmış

herkesle helalleşmiş,

 bir serçe kuşu kadar özgür olsam

kaybolsam kaybolsam kimse bulmasa

belki ben beni bulurum........
...................

Öl

o kadar  da zor olmamalı ölmen

karşıdan karşıya geçerken bakma hiç etrafa,dümdüz yürü,

araba kullanırken kırmızı ışıkta bas geç,

ellerin ıslakken pirizleri kavra

ölmen zor olmamalı o kadar

her gün binlerce insan ölüyor,sen de ölsene.

ben ölürsem akşamüstü ölürüm diyen şair gibi bu akşam öl mesela

helvan benden,mezarının üstüne rengarenk çiçekler

nergizler,laleler benden

e daha ne olsun sana bir tek ölmek kalıyor

ölsene artık...........
.............

öl de bıktırma,

candan,canandan,

öl de ebediyen gelmeyecek bir yolcuyu bekletme,

köprülerin tümü yıkılmış artık uzak bir hayal olan yolları ,dağları

bahar gelir de yeşerir,çiçeklenir diye bekletme,

ölüm Allahın emri ayrılık olmasa der ya türküler

öl de

yas tutayım

yas, beklemekten daha acı değil

yas ,özlemekten daha acı değil

yas ,yarınsızlıktan daha acı değil

öl artık öl

öl....

Tutsak

özgürsün dedi adam

benliğim tutuklu bedenim özgür olsa ne dedi kadın...

doğru neydi

yanlış neydi

kutsal neydi

iyi ,kötü

siyah,beyaz arasında,

şart mıydı  melek ya da şeytan olmak
insan olsak yetmez miydi?

niye baskılıyordu tüm kurallar,

inançlar insan benliğini

bunlar arasında sıkışıp kalmışken ne kadar özgür olabilirdi ki

bir insan

ayrıca o kadındı

kadın olmak bazı coğrafyalarda ikinci sınıf insan olmaktı

zincirlerim var diyordu kadın

adam inanmıyordu
görmediğin şeye inanmak zor muydu?

zincirler dedi kadın

her yerimde

kanatırcasına çekiyor bir adım ileri atsam bin adım geri gidiyorum
 zincirlerimi sımsıkı bağlamışlar,kıpırdayamıyorum

tutsak öleceğim dedi kadın

ve derler ki kadınlar erkeklerden daha günahkar olduğu için mezarı 

daha derine kazılırmış

ölünce bile senden derinde olacağım anlaşılan dedi kadın

çekildi görünmez hücresine.......

Kendimi Doğuracağım

bu kış kendimi  ektim toprağa
yağmurda,soğukta,ayazda
buzda
toprağı deştim ellerimle,bahara doğmak üzere
kendimi ektim toprağa
ziyan etme sakın...

şimdi son sancılar çektiğim
toprağı delercesine
etlerimi parçalarcasına
kendimden
ve dahi topraktan
kendimi doğuracağım bu bahar
ziyan etme sakın.......

yıllar olmuş farkında bile değilmişim
rahmimde tutmuşum kendimi
doğmak için önce ölmek gerekmiş
yeni bildim
cennet için
önce cehenneme girmek gerekmiş
yanınca bildim
ben bu bahar kendimi doğuracağım
ziyan etme sakın..........

hiç

neredesin dedi adam

hiç dedi kadın

nasıl hiç

neresi ki orası dedi adam

senin olmadığın  her yer hiçlik dedi kadın......................

...........................

herkes

herkes yalnız

herkes kalabalık

herkesin bir yüzü karanlık bir yüzü aydınlık

herkes dolunay

dolup dolup taşan bir ırmak da suyunu dökecek toprağı yok

herkes firar

müebbet yemiş bir mahkum kadar kaçak

yüzleşemediği aynalar var herkesin

kırmaya bile gücü yok 

sırtını dönüyor herkes

.......

aynalar konuşuyor peşlerinden

gerçeklerden kaçmak niye...............

.....herkes kırgın

baharda yeni filizlenmiş bir sardunyanın dalına vuran poyraz kadar

herkes kırıcı

....

herkes mutsuz 

bir bayram günü  yalnız bırakılan bir çocuk kadar buruk

kalanlar,gidenler

gidemeyenler

görünmez prangaları

görünür gardiyanları olanlar

herkes tutuklu

...............

...........

bayrama bayramlıkla gidilir ağa
mezara duayla
sen yol bilmez misin ki
güle kül ile gidersin
yolu da
yolcuyu da ziyan edersin.........

böyle buyurdu sarhoş

artık yağmuruna,karına
kurağına,sıcağına
yok bir sözüm
dünya
ne kadar börtü böcek varsa ayaklarımın altında ezeceğim
eğer güç ezmekteyse
can demeyip,canan demeyip
kuru yapraklar gibi ezeceğim
varsın yaprak düşünsün.
varsın ezmek beni de tanrısallaştırsın
öyle ya tanrı sadece yaradan değil
canı candan alan da tanrı
toprağa sürgün edip çürüten de tanrı
böyle buyurdu sarhoşş........


her kadın tanrıdır zaten biraz
denizler mi kurudu,
atmosfer mi delindi falan
umurumda değil,
benden sonra tufan........


riyanın  kol gezdiği
yaşamın sürekli ölümle tehdit ettiği
diğer gezegenlerden güzelim diye
böbürlenen gezegen
kibir en lanetli günah biliyor musun?
bu hayatta her şey geçici
güzellik de,aşk da ,sevgi de
hiçbir şeyine güvenme dünya
böyle buyurdu sarhoşş..................
...............

iğne oyası yüzük

iğne oyasından karanfil bir yüzüktü onların yüzüğü

aşk iğne oyası kadar inceydi çünkü

incelik isterdi,

gözünü kör ederdi insanın...

karanfil kadar çabuk solardı 

aşıklar aşığını görmezse

......

iğne oyasından yüzüğü 

sakladı adam yüzyıllar boyunca 

eski bir sandıkta

gözyaşlarıyla...

.....

iğne oyasından karanfil yüzüğü

sakladı kadın

bir an bile çıkarmadan söz parmağında

sözdü çünkü aşk

evrene verilmiş 

sözlerin en büyülüsüydü

................