zaman hırsızları

bazı şiirler yarım kalmalı
fazla uzatmadan acıyı
sözcükleri kasmadan
kalbi daha çok yormadan
eksik kalmalı bazen bazı şeyler
fazlalıkları atmalı mesela hayatından
fazla eşyaları,fazla dostları
ki zaten o da gitmek istiyordur ki
yol göstermeli
gitmek isteyen tüm zaman hırsızlarına
çaldırmamalı tek bir anını bile
pembe görünen grilere
bazı şiirler yarım kalmalı
yolun sonu hüsransa
yarı yoldan dönmeli
hem de gururla
göç vakti gelen kumrular gibi
terki diyar etmeli
yalancı mevsimleri
bazı sevgiler yarım kalmalı.

Çocukluğum

bakkaldan alınan akide şekeri lazım bana
kırmızı beyaz renkte
içinde galaksiler olan
ışıklar sönmeli odada ,
bir soba yanmalı
ışığı vurmalı tavana anne
dans eden bir mum misali
odun ,biraz da kömür kokusu olmalı
huzurun kokusunu özledim anne
ben hastalansam
sen yine nane limon kaynatsan
başımın ağrısını nazar duan geçirse
her şey çok basit olsa
karmaşıklıklara aklım yetmese
ben yine senin masum meleğin olsam
ne aşkı tanısam ne maşuğu
korktuğumda yorganın içine saklanınca
korkularım geçse,
bir yerim acıdığında
sen öpsen de iyileşse,
tek kayboluşum aşağı sokakta olsa
kendi içimde kaybolup bulunamayan olmasam
beni yine korusan anne
tüm kötülüklerden
bana  çocukluğum lazım anne
ben büyümeyi sevmedim
beni yine doğursan anne...

Ben Öldükten Sonra

https://www.youtube.com/watch?v=e0YAkto6qcM

ben şimdi düşsem balkondan
sonsuzluğa uçsam
yolda sigara içerek geçen kadın
yine sigarasını içip
küçük köpeğini gezdirmeye devam edecek
yağmur yine yağacak bu güzel şehre
.......
bıraksam kendimi Haliç'in serin sularına
o kalabalık metro köprüsünden atlasam
kirli marmara denizine gömülsem
denizin içindeki balıklar yüzmeye devam edecek
karşıdan karşıya geçen vapurlar
martılarla yarışmaya devam edecek
vapurun içindeki terk edilmiş kadın

kulaklığından acıklı türküler dinleyerek
vapurdan inince belki bir rakı içip
kahrolmaya devam edecek
......
gece yatmadan evvel uyku haplarımı
onar yirmişer içip
uzun bir uykuyu dalsam
sonsuzluğa dek kapatsam gözlerimi
sen yine bugün değil belki ama yarın
birilerine yalan söylemeye devam edeceksin
hem de hararetli hararetli
herkesten çok sen inanacaksın yalanlarına
hayat devam ediyor diyerek
sahte bir gülücük bile yerleştireceksin
o çok sevdiğim,gamzeli yanağının ortasına
nitekim
ben ölünce herkes yaşayacak vesselam
hem de huzurla......

Figan

sis inmiş şehre
soğuk ,karanlık bir gece
gökyüzünde ay da yok ay ayy.....
kul sıkışmayınca hızır yetişmezmiş
dardayım ya hızır
yetiş
ayy ayy.....


duygularıma kramp girdi
içimde ne kadar ben varsa
hepsi delirdi
ne gidebildim
ne kalabildim
araftaki ruhlar gibi
köprünün ortasında
kaldım ayy ayyy.....

her yan sis,karanlık
adım atacak
ciğerim kalmadı
ne desem kar etmedi
bende sana yetecek hal kalmadı
figanımı bin kat el duydu
sen kör,sağır
duyma
artık gerek kalmadı
ayy ayyy...............

Yalan

bir yolun başındasın da
beklediğin yolcu
başka bir şehre
başka bir kişiye gitmiş gibi.
hayaller kurmuşsun,
renkli resimler çizmişsin
pembeye boyadığın
her çiçek
bir sabah uyandığında
simsiyaha boyanmış gibi.
hayallerin kabus
yolların çıkmaz yola dönmüş gibi.
karanlık bir kabustan
kaçmaya çalışıp da
hiç kıpırdayamadığını hissetmen gibi.
sen zindanlarında umut beklerken
güz ortasına dönmüşsün de
sararıp solmuşsun gibi
mutluluk asla gerçekleşmeyecek bir rüya ,
hayat hep bir yalan gibi......

deli

ne çok yara var hepimizde
gülüşlerimizle sakladığımız
alttan alta kanayıp da
kanlarını görmezden geldiğimiz
ne çok acımız var
nasırlaşıp gittikçe daha çok acıtan
belkilerimizle ötelediğimiz
ne çok hayalkırıklığımız var
delirsek diyorum
kurtulur muyuz hepsinden?

Acı

ellerimi,kollarımı kesmek
istiyorum doktor
antidepresanları üçer beşer
alıp
üstüne bir şişe rakı içmek
istiyorum
ne?
beyin kanaması mı yapar?
keşke doktor.....

vazgeçtim umuttan,
mutluluğu arayıştan
karanlığa bir bilet ver doktor
aydınlıklar bana göre değil
fiziksel acılarım artarsa
ruhumdaki acılar azalır belki
ne dersin doktor
bir neşter de sen vursana
narkozsuz,saf acı istiyorum
tertemiz kaybedilen aşklar üstüne
tertemiz bir acı
ne güzel olurdu doktor
sadece beden olsaydık
belki acı çekmezdik
o zaman.
ruhum bu bedene fazla
doktor
ya bedenimi ya ruhumu
çıkart benden doktor....!

Geriye Kalan

yalanlarından bıktım
gidip gidip
yine kara gelişinden
aklayamamandan dünyanı
bıktım.
ben de seni sevmemeyi
tercih ettim.

emek verdiğim bir kalbi
hiç tanımamış olmayı
tercih ettim
evet haklısın
hiç de kolay değildi
resimlerle avunmak,
gülüşünü özlememiş farzetmek
unutmak için direnmek,
hayatın neresindeyim
bilmemek,
dinlediğin her şarkıda
bir yalanını hatırlamak.
iyi duygular bırakmalı insanlar
geriye,
öldükten ya da gittikten sonra.
bırakmadın.
işte tam da bu yüzden
seni sevmemeyi tercih ettim....

Sanrı

orkide bir mantar çeşididir de sen çiçek sanırsın
hayat yanılgılarla doludur
insanlar gölge misali
bugün varsın da ,yarın hiç olmamış gibi.
yalan dünyayı bile gerçek sanırsın.......
 bazı şiirler vedadır ,el sallamaktır gidene,
yoluna su atmaktır
sen merhaba sanırsın....

çay

bir bardak çayın içinde

 boğulur bazen insan

gidecek yeri yoksa

gitmiş gitmiş de 

hep kapılardan dönmüşse,

gemilerine liman bulamamışsa sığınacak

tüm fırtınalarda 

kaldıysa karanlık denizlerin tam ortasında

kolay çöker dibe bu çay

kolay boğar bir kaşık şekerli su ,
kolay biter şiirin,sözün.....

antidepresan şiiri

denizin tam ortasında kalmışım da
yüzme bilmiyorum gibi,
elimi uzatsam yılanlara yem olacakmışım gibi,
umut uzun yıllar önce kaçırılmış bir gemi gibi
ne yana dönsem
bensiz daha iyi olacak
bir dünya gibi
herkes tamam da
her şey yerli yerinde
bir ben fazlayım gibi,
hangi camı açsam
üstüme üstüme gelen
karanlık eller var gibi,
hayır yalan söylemeyeceğim
iyi değilim
bu antidepresan gecelerinde
su bile ,
sen bile acı, zehir gibi.

Baharı Doğuran Kadın

inanmak gerek yaşamak için yalana yalan olduğunu bile bile kanmak gerek bazen mutsuz biten masallarda baş karakter olmalı hem de gönüllü olarak bazen ... Vakit gaspı olduğunu bile bile Yarı yolda döneceğin bir yolculuğa Bilet almak gerek bazen Hem de cebindeki son parayla
başını kaldırıp güneşe baktı belli ki henüz düşmemişti cemre toprağa Baharı doğurmak kolay değil dedi Bazen doğum ölümdü toprak anaya...

Kadın

bir şehri sırtına almıştı kadın
gittiği her yere onu taşıyordu
ruhunu hapsettiği şehre
şimdi uzaktan baktı
bunca uzaktan daha net göründü
gri şehri
inkar iyi bir unutma yöntemi olmamıştı hiçbir zaman
ellerinde anılar
bırakabilse  atabilseydi ya ellerinden
ne çok hafiflerdi dünya
unutabilmek  ödülüydü bu dünyanın kimse bilmiyordu
yaşlanmadan ihtiyarlamak istiyordu
unutmak
yüzleşmelerden kurtulmak
dinlediği her yanık türküde
eski yaralarını kanatmamak
yüreğinin tam ortasına saplanan
yıllardır yüreğine yuva kuran paslı bıçağı
çıkarmak
parça parça dökülen gönlünün yıkıntılarının altında kalmamak
aşk için onurundan olmamak
nefes almak değil yaşamak
kimseyi kendinden çok sevmemek
istedi kadın
gidememekten bıkmıştı
ömrünün bu son deminde
kendine gelmek istedi artık kadın.........

................

Ben küçükken en çok yıldızları severdim Bilirdim çoğunun isimlerini olmadı kendim isim verirdim. Ben küçükken gökyüzü daha büyüktü ,daha yakındı yıldızlar Ulaşmak zor değildi sevdiklerime İnsanlar tek tip değildi Ben küçükken Sevmek ,hayal kurmak zor değildi....