Bir sela sesinin hüznü var içimde
Erken bir ölûmün yası var
Uğurlanamayan ölü bir sevgi var ellerimde
Bir türlü veda edilemeyen.
Ne mezarda ,ne hayatta yaşayamayan bir kalp var göğsümde
Hep yanlış insanı seven
Hep bir araf ,hep bir paradoks
Ve içimde büyük bir boşluk
Yankı yapan .
Biliyorum bitecek bu zemheri
Bu kara kış,bu medcezirler
Elimi,bacağımı ,kalbimi,ciğerimi alarak
Yarım bir insan bırakarak beni
Bitecek
Hiç yerine konmak kangren yapti her yerimde
Kesilecek mecbur .
Yarım kalacağım
Bir tarafı çürük kalmaktan iyidir belki de yarım kalmak
Ruhumun her yeri yaralı,kanamalı
Ne çok yük taşır insan bilemez ruhuyla
En ağır yükü ruhun sırtlanır
Minicik bir elektrik parçasıdır oysa ruh dediğin
Ölmeyi bile yasaklamıştır Yaradan ona
Ölemez.
Gidemez.
Bitemez.
Bazı aşklar gibi.
