tahta kapı

 hayatımız açılıp açılıp kapanan 

tahta kapılardan ibaret

aralıklı tahtalardan 

bazen ışık,bazen karanlık sızan

siyahın tüm tonlarının olduğu 

bir gökkuşağı var 

kapıların ardında

bize diyor ki bir ses

seç 

hangi siyahı istersen.

Ben Lazım

 kovaladıkça geri gelen kuş mu sandın beni

attığın taşlardan kanadı yaralandıkça

siner bir köşede gidemez mi sandın beni

bir avuç teselliye muhtaç mı sandın

duvarları ben ördüm ben yıkarım

zindanımın tuğlaları iyi niyetimse 

kötü biri olamam mı sandın

zindanımı kendim yıkamam mı sandın

gökyüzü benim 

kanatlarım olmasa da

gözlerim var

başımı çevirir uçarım enginliğinde mavi gökyüzünün

bana ben lazım

kendime yetemem mi sandın???

Baba

bir yolcu var yolun ortasında

karanlık ,sisli bir yola çevirmiş yüzünü

elinde valizi

valizin içinde herkes kadar masum bir çocukluk,

kabus gibi bir gençlik

çoluk çocuk,koca bir ömür

yoluna çıksam

gitme desem

yolunu yıksam 

başka yol inşa etsem

tutsam ellerini sıkıca 

kal desem 

sensiz buralar cehennem olur

gitme desem

kalır mısın baba.

Keder Yok

yazıp yazıp sildiğim şiirimdin

kalemleri kırdım yazmamak için

ne büyük kararlar aldım bilemezsin

ne büyük hatalara imza attım

sırf başka biri olmak için.....

kendinden kaçmak nedir 

bilir misin?

kaç şehir gidersen 

kaçarsın kendinden,

kaç insan tanırsan,

kaç defa vazgeçersen  kaçarsın kendinden?

ruhuma amilyatlar yaptım

yaralarımı sarmadım

kanayan o ruhu başka ruhla değiştirdim

hasretlerle,acılarla nasır tutan kalbimi

geçmişte bıraktım

bugüne almadım.

her şey güzel artık

herkes mutlu

keder yok,

sandıklara kilitledim acı kaderi

keder yok.......

Yalan Dünya

Yürüyen cesetler gibi geliyor kalabalıklar

Ruhları olmayan çürümeye yüz tutmuş kokuşmuş cesetler

Öyle olmayacak mı eninde sonunda

Herkesin bir mezarı 

Çürüyen bir bedeni olmayacak mı

Yalan işte her şey yalan

Doğrular yanlışlar 

Günahlar sevaplar

Siyahlar beyazlar

Renksiz olamayacak mı her şey

Eninde sonunda

Ağlayarak geldiğin bu hayatan ağlatarak gitmeyecek misin

........

Kuyu

zaman derin kuyular kazıyor hepimize

önce sırlarımızı,günahlarımızı bağırmamız için

sonra bedenlerimizi doğanın koynuna 

bırakmamız için

insana en büyük düşman yine kendisiymiş

olmayacak dualara amin demek 

insanı zamanla delirtirmiş

kaç kuyu kazsak

ne kadar bağırsak o kuyulara

geçmeyecek kendimize öfkemiz

ölüm bile temizlemeyecek günahları

bir daha dünyaya  gelir miyiz bilmem

o zamana kadar arınır mıyız

ve 

yine karşılaşır mıyız

içinde ateşler olan kuyularımıza

birlikte bağırır mıyız????

Kumru

kırıla kırıla kırılacak yerimiz kalmadı usta

büyümeden yaşlanan çocuklardık hepimiz

hep bir hayalimiz vardı iyiliğe,güzelliğe,sevgiye dair

sonu hüsran olan

en güzel şarkısıydık 

yarım kalan dizelerin

nerde görsek tanırdık mutluluğu

o ise bize hep yabancıydı usta

uzak dağlardan el el bakardı bize

mecburiyetten gülümser

mutluluk oyunu oynardık

geceleri yalnız kalınca 

çıkarırdık örtülerin altından acılarımızı

kırık,çıkık,yaralı kalbimiz

kaderini kabullenir

susardı küçük bir kumru gibi usta.