Allah sevdiği kuluna gerçekleri gösterirmiş

Haybeye inanmasın diye

Uyansın rüyalardan

Haybeye kanmasın diye

Sen tesadüf dersin rastlantılara

Ben kader derim

Vardır bir hikmeti farikası

Haybeye yaşamıyoruz yani...

 Yabancı,yıkık dökük bir şehirde birakiyorum öfkemi

Hayir içimde bir canavar yok

Hiç olmadı

Ben hep iyi niyetimi büyuttüm çünkü derinlerimde.

Sen uyandirdın o canavari

Sen dirilttin

Şimdi kal bu virane şehirde 

Asla haklı bulamayacağın kendinle...

 Yazıp yazıp sildiğim zamanlardan nefret ediyorum

Öfkemin hüznümü boğduğu zamanlardan

Ağlamanin bile imkansız olduğu

Kavgaysa sadece kendimle

Anlamsızlaşmış değerler

Uçupgitmiş hevesler

Yazıp yazıp sildiğm kelimeler

Bir suya yazarcasına 

Varmış da yokmuşcasına

Asla olmamışcasına

 Neyse diyorum hep şuara 

Sessizce derin nefesler çeke çeke

Yaradana şükrediyorum

Bu günahkara hala sahip çıktığı için

Koruyup kolladığı için.

Her felâkette hep dediğimiz gibi

Daha da beteri olabilirdi 

Neyse.neyse ki sadece öldüm.

 Acıkli acıklı öten bir kuş sesi kaldı uzaklarda harabe bir şehirde

Şehrin kaderine mi benim kederime mi ağlıyordu bilemedim

Git diyordu buralardan

Ve gelme bir daha 

Uğursuz,lanetli buralar

Lanet bulaştırma yoluna

İnan değmez zerrece bu inada 

Bilge kuş üzülme

Gelmeyecegim bidaha

 Bazı yolculuklar sadece kendini bulman içindir

Sen birine ya da bir şehre gittiğini sanarsın 

Oysa gittiğin kendinedir 

Rüyalarda yaşadığın hayatına bir uyan mesajıdır

Uyan ki gör kaç bucağı var yalan dünyanın

Gör ki vazgeç artık şu iyilik inadından

Gerçek dünya ile tanış.uyan.

 Yine geciktim yusufçukların sohbetine

Bugün sığırciklar da yanlarında misafir

Uyanmali diyorlar ,öyle yarım yarım değil

Şöyle bir silkelenip ,rüya görmeyi bırakmak

Eninde sonunda yüzleşiyor herkes kendi gerçeğiyle

Uyandım.