Ben sadece iyilik renklerini biliyorum

 Guler yuz pembesini  

Hoş görü yesilini 

Affettim mavisini 

Mutlu olalim yeter kirmizisini 

Ben sadece sevgi yolunu biliyorum

 Nefret dağlarıni 

Öfke çağlayanlarini 

Hırs ovalarıni hiç hiç  bilmem

 Yolum düşmez oralara 

Gönlüm hep bir küçük kız

 Büyumez bu gidişle

 Sana bir sır vereyim mi

Karanlığın içinde aydınlık

Aydınlığın içinde karanlık var 

İstedigin kadar doğru bak

Göremezsin

Istediğin kadar anlat 

Dinletemezsin

Zaman kaldirir gözündeki perdeleri

Duyulmayan sözleri

Duyurur

Anlatmaktan lâl olduğun feryadıni

Anlatır zaman

Geç de olsa.

 Biliyorum kabul etmek istemediğin her şeyi çok uzak sanlyorsun

Ölüm mesela 

Yillar sonra

 Bekledigin bir yaşta 

Bir yastik ucunda saniyorsun

 Oysa hep bir adım ötende

 Denizde dalgaların arasinda

 Bir dağın en sivri noktasında

 Yanlişlkla aldığın birkaç kutu hapta

 En çok da bir kırik kalpte

 Siyahlar sizin olsun 

Renkleri bana birakın 

Dağlar denizler kadar büyuk egolarinız sizde kalsin

 Bir küçuk tebessume tav olan kalp bende kalsin 

hayattir biter günün birinde

 Paylaşamadığınız mallar

 mülkler,makamlar sizin olsun

 Biliyorum hepiniz muhteşemsiniz

 Asla dolmaz yeriniz 

Ne kadar ihtişamlı etiketleriniz 

HiÇ olmak bana kalsın

 Agustosu sevmem ben 

 Sarı yaz derim adına 

Koyu kahverengi vedaları animsatır

 Gitmektir 

Ağustos biraz 

Bitmektir

 Vedalari sevmem ben

 Allah sevdiği kuluna gerçekleri gösterirmiş

Haybeye inanmasın diye

Uyansın rüyalardan

Haybeye kanmasın diye

Sen tesadüf dersin rastlantılara

Ben kader derim

Vardır bir hikmeti farikası

Haybeye yaşamıyoruz yani...

 Yabancı,yıkık dökük bir şehirde birakiyorum öfkemi

Hayir içimde bir canavar yok

Hiç olmadı

Ben hep iyi niyetimi büyuttüm çünkü derinlerimde.

Sen uyandirdın o canavari

Sen dirilttin

Şimdi kal bu virane şehirde 

Asla haklı bulamayacağın kendinle...