Akşam

      Kim bilir daha sabahı olmamış kaç gün bitmiştir ömrümüzde.Kaç gün hiç yaşanmadan nihayet bulmuştur.Pazarları hiç sevmem uzun süredir.Pazarları sanki daha bir doğmaz güneş.Zordu ilk zamanlar alışmak doğmamış günlere.Akşamları o yüzden daha bir güzeldir.Umut etmek zorunda değilsindir mesela akşamları.Güzel,renkli bir günü beklemek zorunda değilsindir.Bitmişlik vardır akşamlarda.yormaz insanı beklememek.Bitişlerde huzur var demek ki,demek ki en çok yoran beklemek,ne beklediğini bilmeden beklemek ...Ve  bu en çok kendine küstürür insanı,yine bekledin ve bak ,yine akşam oldu.Bir çocuk gibi amaçsız,amaçlı küsersin kendine...
        Yıllar ,ömür geçer bekleye bekleye.Ne aptal bir varlıktır insanoğlu.Ölümüne yaklaştığını bilir.ama yine de bekler.Sanır ki bir sonraki yıl herşey süt liman olacak,hayat cennet,insanlar melek olacak.Takvimden yırttığı her yaprak hem umut hem hayal kırıklıkları toplamıdır.Bazen bilir böyle olduğunu,bazen bilmemezlikten gelir.Gülümser ömrünü yırtarken......
              Akşam...Akşam olsun hep.Pembe bir gün doğmasını beklemektense,gün doğduğunda  bugün de gri olduğunu hissetmektense akşam olsun.Karanlık....

  

ANLAM

fazla    anlam arama insanlarda.iyi niyetin aptallığa,insanlığın ezilesi bir mahluğa dönüşebilir mesela.bırak  insanlığın kendine kalsın.....

 fazla   anlam arama sevgide.kim bulmuş ki sen bulasın.inanma ''sevdikçe sevilirsin '' diyen sarhoş şairin sözlerine.bırak safsataları,hayalleri .kendi yolunu kendin çiz....

fazla anlam arama hayatta.anlam aradıkça anlamsızlığın dibine vurabilirsin mesela.bırak dağınık kalsın...sevgiler yarım kalsın......
 
  anlam ararken kendini de  de kaybedebilirsin mesela.faili meçhulün olursun kendinin.kendi kendinin katili olursun..bırak karmaşan anlamsız olsun......

   

ARAF

Ne kaldım şu ara,ne gittim

Bir dehlizde nefeste bile eksiktim...

Ne vazgeçtim şu ara,

Ne sarılabildim.

Hem çoktan vazgeçmiştim

Hem asla vazgeçmezdim...

Ne gerçeğim şu ara,ne yalan

Yalanım gerçeğimi gördü,

gerçeğim yalanımı öldürdü...

Ne bittim şu ara,

Ne başladım yeniden yaşamaya..

 Cennete de,cehenneme de

Kabul edilmeyen bir ruhum şu ara........

güç nedir, ne kadar güç, niye ?

Neysen  O'sun, değişirmişsin sanıyorsun.bir anda başka bir insan,başka bir kimlik,başka bir karakter olunabilir mi sanıyorsun.ama biliyor musun değişme.kendini yaşa.çünkü bitek kendin yaşayabilirsin kendini.ve bir teksin bu hayatta....

Değişirsen mutlu olursun sanıyorsun.için acıdığında görmemezlikten gelmek uzatıyor sadece acıları.parmağına bir şey battığında erteleyebiliyor musun acını ruhunu da erteleme.acı duyduğunda yaşa ve bitsin...

Güçlü olucam demekle güçlü olunmuyor ki..farklı olucam demekle de farklı...herkes gibi olmak bazen en iyisi.farklı yoldan da gitsen aynı yola çıkacaksın.istediğin kadar değiştir,uzat yolları.ruhun aynı yolu mutlaka bulacak.

Küçük bir çocuğu korur gibi koruyamazsın ruhunu artık seni dinlemez o.elinden tutup 'şu duyguya git' diyemezsin ve bu güçsüzlükte değildir .(bana göre güç..) kaç kişi saklamadan söyliyebiliyor  ki acı çektiğini farkındalık büyük bir güçtür.ve en güzeli kendini yaşamaktır.yapay hiçbir madde olmadan ruhunda organik acı çek çekeceksen.yapaylaştırırsan ruhunu tanıyamazsın  duygularını artık.bir dolmuşta unutulmuş  bir sevgin olur birgün.nerde bıraktığını hatırlayamazsın.

Acımasız olmak istiyorsun.haklısın daha güçlü gösterirsin .kırıldım diye kıracaksın,inciteceksin öyle mi?kıssası başkasına yaparak veya kendine,güçlü mü olunur sanıyorsun.ve güç nedir senin lügatında? güçsüz ol bence çok güçsüz..ama kırıldım diye kırma, ne kendini ne de karşındakini...adil olmak iyidir bir de bu yolu dene...

biraz sabır küçük çocuk, biraz sabır

seni karanlikta yatırıyorlar
korkuyorsun geceden
bakıp bakıp pencereden
yatagına sokuluyorsun.
ben hep eski yerimdeyim biliyorsun
hava acık oldugu zamanlar
beni seyrediyor, seviniyorsun.
ah ne olurdu ben de
sana göründüğüm şekilde
odana gelseydim.
atesböcekleri gibi
küçücük avucunda
yanıp yanıp sönseydim.
seneler geçip gider, büyürsün.
bir gün olur, hepsi biter
endiseler, o çocuk üzüntün
hepsi biter.
aydinlanir senin icin geceler, günes gibi görünürsün.
biraz sabır, küçük  çocuk, biraz sabır!
ama allah'in koydugu yerde
yıldızlar  daima yalnızdır.
                                        Behçet Necatigil

Adapazarı ekspresi

Aslında yanlışlıkla inmiştim vapurdan.haydarpaşa'da... kararsız bir gün ogün,benim gibi.bir yağmur yağıyor bir güneş açıyor. bende kararsızım ogün.ne yapsam ,nereye gitsem.gitsemmi falan... yağmur yağıyor arada saçlarım ıslanıyor ve birazda üşüdüm, açık ayakkabı giymişim bak şimdi..


Bir kalabalık koşturyor.. hadi hadi kalkıyor tren.. iki dakika içinde kalkıcak adapazarı ekspresi.....

Bazen hayat böyle hadi der koş geç kalma... yeterince geç kaldın hayata, daha fazla geç kalma... hayalindekini yaşamak için adım atman lazım.attığın adımlardan da pişman olmamalısın,  kızmamalısın kendine kararların senin,sana ait.yaşanan herşeyin bir sebebi var...
       
Evet mutsuzlukta var ucunda mutlulukta....

Hayat legosu

hayat aslında bu değil mi,
dilinin ucuna gelen sözcükleri erteleyip,sonsuza dek
 üç,dört,beş bilinmeyenli denklemlerinle çözümsüz kalmak.....
bazen de tam istediğimiz budur hayattan,
çözümsüzlük..
gizem diyoruz bazen ona.
cazip geliyor ilk başta.
sonrası,bir kördüğüm....
parçaları kayıp bir legoya dönüyor hayatımız,
bu gizemin içinde.
hangi şehirde bıraktığımızı bile unutuyoruz onları.
eksik devam ediyoruz hayata.
bu eksiklik öyle acıtıyor ki zamanla,
bir kolun,bir bacağın yok gibi..
hatta hala kanar gibi...
en kötüsü de dışardan tam görüyorlar sizi...