Çamurdan Bebek
çocukken hiç bez bebeğim olmadı benim ya da bir oyuncak bebeğim.
ondandır belki
kendimle bu bitmez oyunlarım...
kendine en büyük düşman yine kendiymiş ya insanın
binlerce senaryom var benim ölüme dair ve binlercesi yaşamamaya dair...
gittiğim her uçurumun kenarından dönmesini bildim
ayaklarım tökezledi evet ama düşmedim.
dedim henüz erken....
erken bir hayata yeniden küsmeye....
ve geç çocukluğa dönmeye...
şimdi diyorum geriye dönüp
bir bez bebeğim olmadı benim ama çamurdan bebeklerim vardı.
çok farkı yok aslında şu andan
çamurdan neler yapmadık ki...
çamuru atardık temizlenirdi ellerimiz
zor olan ne biliyor musun?
hani kendi aksini gördüğün sular var ya dupduru,tertemiz
derinliğine inandığın
çamurdan beni ancak bu temizler dediğin
bir sabah kalktığında
o suların çamura bulanması...!
