dilimde hep belki yarın...
tüm sevinçlerim öksüz,yetim kaldı
bayramlar geçti,baharlar ,yazlar geçti
yaş geçti,ben eskidim ,anılar eskidi
duvarda resimler eskidi
yarın gelmedi
gel demeye artık halim kalmadı
yollar bitti,köprüler yıkıldı
ıssızlaştı içimdeki şehir
yalnızlık limanımda sandalım tek kaldı
çok zaman gözüm yolda bekledim
yollar bile beklemekten bıktı
takvimlerde her ay,her gün vardı da
bir yarın gelmedi
herkesin "belki bir gün şehri" varmış ya
işte o şehir çoktan yıkıldı
yarın gelmedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder