HİÇ

  ağlamak kalbin zehirini akıtmakmış

ne çok zehirimiz birikmiş ...

kalp her acıya dayanırmış da

ayrılıklarda hep bir çocuk kadar savunmasız olurmuş

büyük adamları,büyük kadınları oynamakla

büyünmüyormuş.

çocuk adamlar ,çocuk kadınlarmış kalbimiz hep...

bu devirde en çok kendi kendini harcıyormuş insan

kendine doğruyu,güzeli layık görmüyormuş artık

ucuz aşklar,pahalı zamanlarda hiç ediliyormuş

herkesin gözü ulaşamadığında

elindeki altın paslı teneke kadar değersizmiş elindeyken

ölen değil giden sırma saçlı olmuş

her şey hiçlik denizinde hiç olmuş.....