hiç

neredesin dedi adam

hiç dedi kadın

nasıl hiç

neresi ki orası dedi adam

senin olmadığın  her yer hiçlik dedi kadın......................

...........................

herkes

herkes yalnız

herkes kalabalık

herkesin bir yüzü karanlık bir yüzü aydınlık

herkes dolunay

dolup dolup taşan bir ırmak da suyunu dökecek toprağı yok

herkes firar

müebbet yemiş bir mahkum kadar kaçak

yüzleşemediği aynalar var herkesin

kırmaya bile gücü yok 

sırtını dönüyor herkes

.......

aynalar konuşuyor peşlerinden

gerçeklerden kaçmak niye...............

.....herkes kırgın

baharda yeni filizlenmiş bir sardunyanın dalına vuran poyraz kadar

herkes kırıcı

....

herkes mutsuz 

bir bayram günü  yalnız bırakılan bir çocuk kadar buruk

kalanlar,gidenler

gidemeyenler

görünmez prangaları

görünür gardiyanları olanlar

herkes tutuklu

...............

...........

bayrama bayramlıkla gidilir ağa
mezara duayla
sen yol bilmez misin ki
güle kül ile gidersin
yolu da
yolcuyu da ziyan edersin.........

böyle buyurdu sarhoş

artık yağmuruna,karına
kurağına,sıcağına
yok bir sözüm
dünya
ne kadar börtü böcek varsa ayaklarımın altında ezeceğim
eğer güç ezmekteyse
can demeyip,canan demeyip
kuru yapraklar gibi ezeceğim
varsın yaprak düşünsün.
varsın ezmek beni de tanrısallaştırsın
öyle ya tanrı sadece yaradan değil
canı candan alan da tanrı
toprağa sürgün edip çürüten de tanrı
böyle buyurdu sarhoşş........


her kadın tanrıdır zaten biraz
denizler mi kurudu,
atmosfer mi delindi falan
umurumda değil,
benden sonra tufan........


riyanın  kol gezdiği
yaşamın sürekli ölümle tehdit ettiği
diğer gezegenlerden güzelim diye
böbürlenen gezegen
kibir en lanetli günah biliyor musun?
bu hayatta her şey geçici
güzellik de,aşk da ,sevgi de
hiçbir şeyine güvenme dünya
böyle buyurdu sarhoşş..................
...............

iğne oyası yüzük

iğne oyasından karanfil bir yüzüktü onların yüzüğü

aşk iğne oyası kadar inceydi çünkü

incelik isterdi,

gözünü kör ederdi insanın...

karanfil kadar çabuk solardı 

aşıklar aşığını görmezse

......

iğne oyasından yüzüğü 

sakladı adam yüzyıllar boyunca 

eski bir sandıkta

gözyaşlarıyla...

.....

iğne oyasından karanfil yüzüğü

sakladı kadın

bir an bile çıkarmadan söz parmağında

sözdü çünkü aşk

evrene verilmiş 

sözlerin en büyülüsüydü

................

çok öldük bu yıl

hava soğuk
zemheri..
çok öldük bu yıl
ölüler mi soğuttu ki havayı?
içimiz hep bir morg
ölüler çığlık çığlığa
kim susturabilir bu sesi
bir ses ki
göğü deler bu ahlar
ciğeri  deler....
yer utanır aldığına bu genç ölüleri
duyulur gezegenin öte yanından
ölülerin kendilerine yaktığı ağıtlar....
ahlar kara bulutlar olmuş üzerimizde
bir gün zifir bir yağmur olup yağacak ....
neden diyor ölüler
neden
hiçbir şey yapmadınız
neden sustunuz
biz ölürken siz uyudunuz?
neden adımızı bile anmadınız
biz sizin için ölürken...
dışarsı zemheri
yüreğimizde yangın
çok öldük bu yıl
kalkmadı henüz cesedimiz yeryüzünden
ahlar adresini bulana dek kalkmayacak.....

Şiire Sürgün

bir şiire sürgün ettim kendimi
hayatımdaki tüm devrik mutlulukları
devrik cümlelere hapsettim
buzlu dağlara ekilmiş
kuruyacağı baştan belli bir zeytin ağacıydı umutlarım
kaderi sürgündü........

hayat hizadan çıkardıkça
ben de sözcükleri hizaya getirdim
bazen  askerlerimdi sözcükler
bazen gerillalarım
savaştılar hep birbiriyle
her savaş gibi
kazanan hiç olmadı
bir şiire sürgün ettim
sardunyaları,zeytin ağacı kokusunu,
eski bir mezarlıkta kuru otlar arasında kaybolmuş
adsız bir mezar taşını
yüzünü hiç görmediğim
sadece rüyalarımda konuşan o gölgeyi
bir şiire hapsettim
sarı bir takvim yaprağını ki üzerinde el yazın vardı
ne kadar değersiz /ne kadar değerli....
bir şiire hapsettim tüm ikilemleri
aşk vazgeçişti
her roman ,her şiir böyle derdi
vazgeçemedim.
bir şiire hapsettim.....................