Sanrı

 sen gerçek sanıyorsun 

hayır değil

her şey bir illüzyon

sevdiğini sandığın insan var gibi

ama yok

cennet hepinize göre var gibi

ama yok

cennet ve cehennem aynı yer

ikisi de an'da.

ömrünü eksilttin beklemekten

bekleme

ya yaşa hayalini

ya da kes ipini şu darağacının.

sevmek

rüya görmüyorum artık 

 rüyalara da mı düşman olacaksın,

eline bir bıçak alıp onuda mı yaralayacaksın

en çok seveni öldürürmüş insanı

yalan.

asla.

sevmek öyle bir şey değil

bilmiyorlar

kendini de başkalarını da kandırıyorlar

kimse sevdiğinin kucağına acı bırakmaz

sevdiğini sahiplenmek diye bir canavar icat etmişler

içlerindeki karaya maske olsun diye

sen hiçbirine inanma 

sevmek onarmaktır

sevmek onsuz da olmaktır

sevmek yaşatmaktır..

Yok say

hadi gel doğruyu bulalım

takvime sayfa ekle

saatleri geri al

yüzümdeki kırışıklıkları yok say

gönül hanemde ki yalnızlığı kar say

hiç ayrılmamış gibi yollar

hiç uzaklara düşmemişiz 

hep bir yanılgı içindeymişiz gibi

yıllar geçmedi

köprülerin altından akan sular kurumadı

öfkem küfür küfür şiir olmadı gibi

ne ben yanlış ağaçları gölge sandım

ne sen çamuru huy edinmedin 

gibi

hadi gel her şeyi unutalım 

köşedeki ağacı,gökteki bulutu

verilmiş,verilmemiş sözleri

bakışındaki acıyı

hadi gel birbimizi yok sayalım

hiç olmamışız gibi.......

Belki Bir Gün Şehri

yıllar oldu o tek gün gelmedi

dilimde hep belki yarın...

tüm sevinçlerim öksüz,yetim kaldı

bayramlar geçti,baharlar ,yazlar geçti

yaş geçti,ben eskidim ,anılar eskidi

duvarda resimler eskidi

yarın gelmedi

gel demeye artık halim kalmadı

yollar bitti,köprüler yıkıldı

ıssızlaştı içimdeki şehir

yalnızlık limanımda sandalım tek kaldı 

çok zaman gözüm yolda bekledim 

yollar bile beklemekten bıktı

takvimlerde her ay,her gün vardı da 

bir yarın gelmedi

herkesin "belki bir gün şehri" varmış ya 

işte o şehir çoktan yıkıldı

yarın gelmedi.

Mesaj

bu bahar doğa yalnız kalmak istedi

insana dur dedi

sen gelme

sensiz de güzelim

sensiz de renkliyim

yeter ki sen gelme

dur.

bir kadın duvarlar arasında ezilirken ruhu

durdu

kendini dinledi

duvarlarını dinledi

durdu

belki de tek yapması gereken buydu.

bir çocuk okulunu özledi

bahçeleri,parkları,gürültülü yerleri özledi

kirli bir sokak kedisinin başını okşamayı özledi

ot kokusunu,çamur lekesini,

top oynamayı özledi 

mesajını aldım dedi doğaya
durdum ve dinledim mesajını
artık yormayacağım seni.

Gerçek

gerçek ne biliyor musun
gerçek işte bu
pas içindeki ömrüm,
korku duvarlarını ördüğüm yarınım,
içine kendimi hapsettiğim küçük,sırlı  hapishanem gerçek.

gerçek ne biliyor musun
gurbet şarabını kana kana içen,
içip de kendinden geçen
bir yokluk sarmalında iyice yok olan
sevgi dolu gönlüm  gerçek.....

gerçek ne biliyor musun
şair yalan söylemiş
ayrılıklar aşka dair değilmiş
zaman her şeye zararmış ,ilaç değil.
yaralar kapanır,anılar unutulur
türküler sessizleşir yerine başka ezgiler gelirmiş...
gittikçe değişirmiş insan, hiç olmayacağın birine dönüşürmüş
hatırlamak bile istemezmiş o çiçekli yanlarını

gerçek ne biliyor musun
gözyaşı olacağını sanana dek ağlayan benden geriye
ağlayamayan,yıkılmayan bir dağ
yarattın sen....

Dua

yağmur sesi usul usul

gecenin karanlığında

uyandırmak istemeyen

beyaz bir kedinin adımları gibi

sessiz sessiz.

öyle bir zaman ki bu zaman

yağmurdan,kardan,güneşten

medet umuyor birileri

baharı yaşamadan

gelmesin bu yaz diye 

dua ediyor birileri.....